จากวันวานถึงวันนี้ไม่ว่าผมอยู่ที่ไหนจะทุกข์จะสุขยังไงสิ่งที่คอยเตือนสติและเตือนใจให้สู้ต่อทุกๆอย่างนั่นยังคงเป็นธงผืนเดิมที่ยังคงโบกสะบัดยามต้องลมอยู่ตลอดเวลา
ทุกๆอย่างในชีวิตเริ่มต้นมันมักจะแพ้เสมอแต่ในท้ายที่สุดมันจะมีวันนึงที่เราชนะมันได้ถ้าเรายังอยู่กับมัน มีหลายคนบอกว่าอย่าอยู่กับสิ่งที่เราแพ้มันจะทำให้เราลุกไม่ขึ้น แต่บางครั้งมันก็ไม่ได้ถูกเสมอไป เชื่อมั้ยว่าสิ่งๆนึงที่ผมทำไม่ได้ไม่ว่าจะทำยังไงก็ยังทำไม่ได้ต่อให้พยายามเท่าไหร่ก็ตาม
จนผมยอมแพ้สิ่งนี้ตลอด แพ้ผมแพ้แน่นอนแต่ลึกๆก็ยังหวังว่าจะชนะนั่นก็คือ จคส. ผมขออนุญาติใช้คำย่อแล้วกันเชื่อว่าคนที่ติดตามอ่านเรื่องราวของผมคงจะรู้ดีว่ามันคืออะไร
บทความนี้อาจจะนอกเรื่องบ้านและสวนไปแต่ก็เกี่ยวข้องกับอารมณ์และความรู้สึกของผมโดยตรง ไงก็ติดตามกันต่อไปและกันนะครับผม